عاقبت دیدی که خون سجّاده شد بعد از این دیگر معمّا ساده شد این همان رمز است در خاک جنون یک موذن یک اذان در دشت خون او اذان در هجر یاران سر دهد او ابوالفضل و علی اکبر دهد او دلیل پاکی راز و نیاز او دلیل هر اذان و هر نماز در نماز عشق بود و بنده شد ضربتی خورد و رکوعش سجده شد سجده در خون شد مقام آن شهید سجده را یزدان از آنجا آفرید او نماز عشق را تفسیر کرد نانجیبان را غل و زنجیر کرد این نماز مهر و ماه و کیش بود یک هزار و چهارصد سال پیش بود ما کجا و این نماز خون کجا؟ ما کجا و این تن گلگون کجا؟ ما حریم لاله را دزدیده ایم ما اذان عشق را نشنیده ایم عاقبت دیدی که خون سجّاده شد...